اس ام اس

روی هر شانه سری وقت وداع می گرید سر من وقت وداع گوشه دیوار

 گریست.

در این دنیای نامردان که مردانش عصا از کور می دزدند منه خوش باور

نادان ، محبت آرزو کردم.

اندیشیدن به پایان هر چیز، شیرینی حضورش را تلخ می کند بگذار

پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

زندگی همچون بادکنکی در دستان کودکی است ،که همیشه ترس از

ترکیدن آن لذت داشتنش را از بین می برد.

باز در کلبه ی عشق عکس تو مرا ابری کرد.

عکس تو خنده به لب داشت ولی اشک مرا جاری کرد.

من ندانم که کیم ، من فقط می دانم

که تویی ،شاه بیت غزل زندگیم (حمید مصدق).

جان چه باشد که فدای قدم دوست کنم

این متاعیست که هر بی سر و پایی دارد.

سکوتی بود بر قلبم که با آن میزدم فریاد

اگر از شهر غم رفتی مرا هرگز مبر از یاد.

عاشقی مایه ی درد است ، چه هجران چه وصال ، خسرو از عشق

جدا نالد وفرهاد جدا.

ز مرگم هیچ نمی ترسم اگر دنیا سرم ریزد، از این ترسم که

بعد از من گلم را دیگری بوسد.